ceannaigh
Irlandés
    
| ceannaigh | |
| Úlster (AFI) | /ˈcan̪ˠi/ | 
| Mayo (AFI) | /ˈcan̪ˠiː/ | 
| Galway (AFI) | /ˈcan̪ˠə/ | 
| Munster (AFI) | /ˈcan̪ˠəɟ/ | 
Etimología
    
Del irlandés antiguo cennaigid. Compárese el gaélico escocés ceannaich
Verbo
    
- 1
- Comprar.
Conjucación
    
| Formas no personales | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sustantivo verbal | ceannach | ||||||
| Adjetivo verbal | ceannaithe | ||||||
| Formas personales | |||||||
| persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
| 1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
| indicativo | |||||||
| Presente | ceannaím | ceannaíonn tú ceannaír1 | ceannaíonn sé, sí | ceannaímid | ceannaíonn sibh | ceannaíonn siad ceannaíd1 | ceannaítear | 
| Pretérito | cheannaigh mé cheannaíos1 | cheannaigh tú cheannaís1 | cheannaigh sé, sí | cheannaíomar | cheannaigh sibh cheannaíobhar1 | cheannaigh siad cheannaíodar1 | ceannaíodh | 
| Pretérito imperfecto | cheannaínn | cheannaíteá | cheanníodh sé, sí | cheannaímis | cheanníodh sibh | cheannaídís | cheannaítí | 
| Futuro | ceannóidh mé ceannód1 | ceannóidh tú ceannóir1 | ceannóidh sé, sí | ceannóimid | ceannóidh sibh | ceannóidh siad ceannóid1 | ceannófar | 
| Condicional | cheannóinn | cheannófá | cheannódh sé, sí | cheannóimis | cheannódh sibh | cheannóidís | cheannófaí | 
| subjuntivo | |||||||
| Presente | ceannaí mé ceannaíod1 | ceannaí tú ceannaír1 | ceannaí sé, sí | ceannaímid | ceannaí sibh | ceannaí siad ceannaíd1 | ceannaítear | 
| Pretérito | ceannainn | ceannaíteá | ceannaíodh sé, sí | ceannaímis | ceannaíodh sibh | ceannaídís | ceannaítí | 
| Imperativo | ceannaím | ceannaigh | ceannaíodh sé, sí | ceannaímis | ceannaígí | ceannaídís | ceannaítear | 
| 1 dialectal | |||||||
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.