ceann
Gaélico escocés
Parte de la Lista Swadesh.
ceann | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
Del irlandés antiguo cenn.
Irlandés
Parte de la Lista Swadesh.
ceann | |
pronunciación (AFI) | [caːn̪ˠ] [can̪ˠ] |
Etimología 1
Del irlandés antiguo cenn.
Sustantivo masculino
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | ceann | cinn ceanna |
Vocativo | a cheann | a cheanna |
Genitivo | cinn | ceann |
Dativo | ceann cionn |
cinn |
- 1 Anatomía
- Cabeza.
- Sinónimo: cloigeann
- Ejemplo:
Bhéarfaidh mise sin duit,' arsa an fathach, 'ach caithfidh achan rud a n-iarrfaidh mise ort a dhéanamh, sin nó an ceann a chailleadh.Deane. The Field Day anthology of Irish writing vol. 4. Editado por: Angela Bourke. Editorial: NYU Press. 2002. ISBN: 0814799086. OBS.: Irish Women's Writing and Traditions
- 2
- Extremo o fin de un objeto.
- 3
- Unidad, uno.
- Uso: usado para contar animales o cosas. para contar personas se usa duine en su lugar.
- Sinónimo: aonad
- Ejemplo:
D'imigh an buachaill amach ar an tigh phobail arís, agus fuair sé é féin i ngarraí álainn breá plúr, agus bhain sé ceann do na plúir agus thug leis é.An rí nach raibh le fáil bháis. 1896.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.