catenatus
Latín
| catēnātus | |
| clásico (AFI) | [ka.teːˈnaː.tʊs] |
| rima | e.na.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | catēnātus | catēnāta | catēnātum | catēnātī | catēnātae | catēnāta |
| Vocativo | catēnāte | catēnāta | catēnātum | catēnātī | catēnātae | catēnāta |
| Acusativo | catēnātum | catēnātam | catēnātum | catēnātōs | catēnātās | catēnāta |
| Genitivo | catēnātī | catēnātae | catēnātī | catēnātōrum | catēnātārum | catēnātōrum |
| Dativo | catēnātō | catēnātae | catēnātō | catēnātīs | catēnātīs | catēnātīs |
| Ablativo | catēnātō | catēnātā | catēnātō | catēnātīs | catēnātīs | catēnātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de catēnō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.