c'hwedañ

Bretón

c'hwedañ
pronunciación (AFI) /ˈxweː.dã/
variantes c'hwediñ

Etimología

Del bretón medio huedaff.[1]

Verbo intransitivo

1
Vomitar.

Conjugación

Conjugación de c'hwedañ
Formas no personales
Infinitivo c'hwedañ
Participio presente

o c'hwedañ

Participio pasado c'hwedet
Formas personales
número singular plural pasiva
persona 1.ª 2.ª 3.ª  m 3.ª  f 1.ª 2.ª 3.ª impersonal
Modo indicativo
Presente c'hwedan c'hwedez c'hwed c'hwed c'hwedomp c'hwedit c'hwedont c'hweder
Pretérito imperfecto c'hweden c'hwedes c'hwede c'hwede c'hwedemp c'hwedec'h c'hwedent c'hweded
Pretérito perfecto c'hwedis c'hwedjout c'hwedas c'hwedas c'hwedjomp c'hwedjoc'h c'hwedjont c'hwedjod
Futuro c'hwedin c'hwedi c'hwedo c'hwedo c'hwedimp c'hwedot c'hwedint c'hwedor
Modo condicional
Presente c'hwedfen c'hwedfes c'hwedfe c'hwedfe c'hwedfemp c'hwedfec'h c'hwedfent c'hwedfed
Pretérito c'hwedjen c'hwedjes c'hwedje c'hwedje c'hwedjemp c'hwedjec'h c'hwedjent c'hwedjed
Modo imperativo
Presente c'hwed c'hwedet c'hwedet c'hwedomp c'hwedit c'hwedent
Nota:
Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Información adicional

  • Derivación: c'hwedadenn, c'hwedenn, c'hweder, c'hwederezh, c'hwedour, c'hwedus.

Referencias y notas

  1. Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.