c'hwedañ
Bretón
c'hwedañ | |
pronunciación (AFI) | /ˈxweː.dã/ |
variantes | c'hwediñ |
Etimología
Del bretón medio huedaff.[1]
Conjugación
Formas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | c'hwedañ | |||||||
Participio presente |
o c'hwedañ | |||||||
Participio pasado | c'hwedet | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | c'hwedan | c'hwedez | c'hwed | c'hwed | c'hwedomp | c'hwedit | c'hwedont | c'hweder |
Pretérito imperfecto | c'hweden | c'hwedes | c'hwede | c'hwede | c'hwedemp | c'hwedec'h | c'hwedent | c'hweded |
Pretérito perfecto | c'hwedis | c'hwedjout | c'hwedas | c'hwedas | c'hwedjomp | c'hwedjoc'h | c'hwedjont | c'hwedjod |
Futuro | c'hwedin | c'hwedi | c'hwedo | c'hwedo | c'hwedimp | c'hwedot | c'hwedint | c'hwedor |
Modo condicional | ||||||||
Presente | c'hwedfen | c'hwedfes | c'hwedfe | c'hwedfe | c'hwedfemp | c'hwedfec'h | c'hwedfent | c'hwedfed |
Pretérito | c'hwedjen | c'hwedjes | c'hwedje | c'hwedje | c'hwedjemp | c'hwedjec'h | c'hwedjent | c'hwedjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | c'hwed | c'hwedet | c'hwedet | c'hwedomp | c'hwedit | c'hwedent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Información adicional
- Derivación: c'hwedadenn, c'hwedenn, c'hweder, c'hwederezh, c'hwedour, c'hwedus.
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.