azezañ
Bretón
| azezañ | |
| pronunciación (AFI) | /aˈzeː.zã/ /aˈzeː.ã/ |
| variantes | azez, azeziñ |
Etimología
Del bretón medio asezaff.[1]
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | azezañ | |||||||
| Participio presente |
oc'h azezañ | |||||||
| Participio pasado | azezet | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | azezan | azezez | azez | azez | azezomp | azezit | azezont | azezer |
| Pretérito imperfecto | azezen | azezes | azeze | azeze | azezemp | azezec'h | azezent | azezed |
| Pretérito perfecto | azezis | azezjout | azezas | azezas | azezjomp | azezjoc'h | azezjont | azezjod |
| Futuro | azezin | azezi | azezo | azezo | azezimp | azezot | azezint | azezor |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | azezfen | azezfes | azezfe | azezfe | azezfemp | azezfec'h | azezfent | azezfed |
| Pretérito | azezjen | azezjes | azezje | azezje | azezjemp | azezjec'h | azezjent | azezjed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | azez | azezet | azezet | azezomp | azezit | azezent | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Información adicional
- Morfología: azez, -añ (desinencia verbal).
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.