ausus
Latín
| ausus | |
| clásico (AFI) | [ˈaʊ.sʊs] |
| rima | au̯.sus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | ausus | ausa | ausum | ausī | ausae | ausa |
| Vocativo | ause | ausa | ausum | ausī | ausae | ausa |
| Acusativo | ausum | ausam | ausum | ausōs | ausās | ausa |
| Genitivo | ausī | ausae | ausī | ausōrum | ausārum | ausōrum |
| Dativo | ausō | ausae | ausō | ausīs | ausīs | ausīs |
| Ablativo | ausō | ausā | ausō | ausīs | ausīs | ausīs |
- 1
- Participio perfecto activo de audeō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.