ausus
Latín
    
| ausus | |
| clásico (AFI) | [ˈaʊ.sʊs] | 
| rima | au̯.sus | 
Forma verbal
    
| 1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | ausus | ausa | ausum | ausī | ausae | ausa | 
| Vocativo | ause | ausa | ausum | ausī | ausae | ausa | 
| Acusativo | ausum | ausam | ausum | ausōs | ausās | ausa | 
| Genitivo | ausī | ausae | ausī | ausōrum | ausārum | ausōrum | 
| Dativo | ausō | ausae | ausō | ausīs | ausīs | ausīs | 
| Ablativo | ausō | ausā | ausō | ausīs | ausīs | ausīs | 
- 1
- Participio perfecto activo de audeō.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.