anticus

Latín

antīcus
clásico (AFI)	[anˈtiː.kʊs]
rima	an.ti.kus

Adjetivo

*antīcus, antīca, antīcum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	antīcus	antīca	antīcum	antīcī	antīcae	antīca
Vocativo	antīce	antīca	antīcum	antīcī	antīcae	antīca
Acusativo	antīcum	antīcam	antīcum	antīcōs	antīcās	antīca
Genitivo	antīcī	antīcae	antīcī	antīcōrum	antīcārum	antīcōrum
Dativo	antīcō	antīcae	antīcō	antīcīs	antīcīs	antīcīs
Ablativo	antīcō	antīcā	antīcō	antīcīs	antīcīs	antīcīs

1: Variante de antīquus.

Referencias y notas

Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.