amiko

Esperanto

amiko
pronunciación (AFI) [aˈmi.ko]

Etimología

Del italiano amico, y este del latín amicus, a su vez de amare y el sufijo -icus.

Sustantivo

Singular Plural
Nominativo amiko amikoj
Acusativo amikon amikojn
1
Amigo.
  • "Ejemplos:
"Ĉu vi ŝatus, ke viaj amikoj rakontu ĉion pri vi al nekonato?". Piron, Claude. Gerda malaperis! [referencia incompleta]
"Ĉu vi ne povas pasigi la vesperon kun viaj amikoj? Ha, vi ne havas amikojn?" Matthias, Ulrich. Fajron sentas mi interne [referencia incompleta]

Véase también

Tsotsil

amiko
pronunciación falta agregar

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

1
Amigo

Referencias y notas

    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.