amasarse
Español
| amasarse | |
| pronunciación (AFI) | [a.maˈsaɾ.se] |
| silabación | a-ma-sar-se[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | aɾ.se |
Etimología
amasar, con el pronombre personal átono en acusativo o reflexivo
Verbo pronominal
- 1
- Mezclarse o unirse con otra(s) cosa(s) de diferente naturaleza.
- Uso: se emplea también como transitivo: amasar
- Relacionados: amalgama, combinación, mezcla
Conjugación
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | amasarse | haberse amasado | ||||
| Gerundio | amasándose (o amasando) | habiéndose amasado | ||||
| Participio | amasado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me amaso | te amasastú te amasásvos | se amasa | nos amasamos | os amasáis | se amasan |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me amasaba | te amasabas | se amasaba | nos amasábamos | os amasabais | se amasaban |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me amasé | te amasaste | se amasó | nos amasamos | os amasasteis | se amasaron |
| Futuro | me amasaré | te amasarás | se amasará | nos amasaremos | os amasaréis | se amasarán |
| Condicional o Pospretérito | me amasaría | te amasarías | se amasaría | nos amasaríamos | os amasaríais | se amasarían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he amasado | te has amasado | se ha amasado | nos hemos amasado | os habéis amasado | se han amasado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había amasado | te habías amasado | se había amasado | nos habíamos amasado | os habíais amasado | se habían amasado |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube amasado | te hubiste amasado | se hubo amasado | nos hubimos amasado | os hubisteis amasado | se hubieron amasado |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré amasado | te habrás amasado | se habrá amasado | nos habremos amasado | os habréis amasado | se habrán amasado |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría amasado | te habrías amasado | se habría amasado | nos habríamos amasado | os habríais amasado | se habrían amasado |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me amase | te amasestú te amasésvos2 | se amase | nos amasemos | os amaséis | se amasen |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me amasara | te amasaras | se amasara | nos amasáramos | os amasarais | se amasaran |
| me amasase | te amasases | se amasase | nos amasásemos | os amasaseis | se amasasen | |
| Futuro (en desuso) | me amasare | te amasares | se amasare | nos amasáremos | os amasareis | se amasaren |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya amasado | te hayastú amasado te hayásvos2 amasado | se haya amasado | nos hayamos amasado | os hayáis amasado | se hayan amasado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera amasado | te hubieras amasado | se hubiera amasado | nos hubiéramos amasado | os hubierais amasado | se hubieran amasado |
| me hubiese amasado | te hubieses amasado | se hubiese amasado | nos hubiésemos amasado | os hubieseis amasado | se hubiesen amasado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere amasado | te hubieres amasado | se hubiere amasado | nos hubiéremos amasado | os hubiereis amasado | se hubieren amasado |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | amásatetú amasatevos |
amásese | amasémonos | amasaos | amásense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
Traducciones
|
|
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.