altus
Latín
| altus | |
| clásico (AFI) | [ˈal.tʊs] |
| rima | al.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | altus | alta | altum | altī | altae | alta |
| Vocativo | alte | alta | altum | altī | altae | alta |
| Acusativo | altum | altam | altum | altōs | altās | alta |
| Genitivo | altī | altae | altī | altōrum | altārum | altōrum |
| Dativo | altō | altae | altō | altīs | altīs | altīs |
| Ablativo | altō | altā | altō | altīs | altīs | altīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de alō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.