alomarse

Este artículo es, por ahora, solo un esbozo. Ampliándolo, ayudarás a mejorar el Wikcionario.
Para ello, sigue el enlace "editar", que está en una de las pestañas superiores de esta página.
Para ello, sigue el enlace "editar", que está en una de las pestañas superiores de esta página.
Español
alomarse | |
pronunciación (AFI) | [a.loˈmaɾ.se] |
silabación | a-lo-mar-se[1] |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ.se |
Etimología
De alomar con el pronombre reflexivo átono.
Conjugación
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | alomarse | haberse alomado | ||||
Gerundio | alomándose (o alomando) | habiéndose alomado | ||||
Participio | alomado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me alomo | te alomastú te alomásvos | se aloma | nos alomamos | os alomáis | se aloman |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me alomaba | te alomabas | se alomaba | nos alomábamos | os alomabais | se alomaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me alomé | te alomaste | se alomó | nos alomamos | os alomasteis | se alomaron |
Futuro | me alomaré | te alomarás | se alomará | nos alomaremos | os alomaréis | se alomarán |
Condicional o Pospretérito | me alomaría | te alomarías | se alomaría | nos alomaríamos | os alomaríais | se alomarían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he alomado | te has alomado | se ha alomado | nos hemos alomado | os habéis alomado | se han alomado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había alomado | te habías alomado | se había alomado | nos habíamos alomado | os habíais alomado | se habían alomado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube alomado | te hubiste alomado | se hubo alomado | nos hubimos alomado | os hubisteis alomado | se hubieron alomado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré alomado | te habrás alomado | se habrá alomado | nos habremos alomado | os habréis alomado | se habrán alomado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría alomado | te habrías alomado | se habría alomado | nos habríamos alomado | os habríais alomado | se habrían alomado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me alome | te alomestú te alomésvos2 | se alome | nos alomemos | os aloméis | se alomen |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me alomara | te alomaras | se alomara | nos alomáramos | os alomarais | se alomaran |
me alomase | te alomases | se alomase | nos alomásemos | os alomaseis | se alomasen | |
Futuro (en desuso) | me alomare | te alomares | se alomare | nos alomáremos | os alomareis | se alomaren |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya alomado | te hayastú alomado te hayásvos2 alomado | se haya alomado | nos hayamos alomado | os hayáis alomado | se hayan alomado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera alomado | te hubieras alomado | se hubiera alomado | nos hubiéramos alomado | os hubierais alomado | se hubieran alomado |
me hubiese alomado | te hubieses alomado | se hubiese alomado | nos hubiésemos alomado | os hubieseis alomado | se hubiesen alomado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere alomado | te hubieres alomado | se hubiere alomado | nos hubiéremos alomado | os hubiereis alomado | se hubieren alomado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | alómatetú alomatevos |
alómese | alomémonos | alomaos | alómense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
Véase también
Traducciones
|
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
- «alomar», Diccionario de la lengua española (2001), 22.ª ed., Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.