aliañ
Bretón
| aliañ | |
| pronunciación (AFI) | /aˈliː.ã/ |
| variantes | aliiñ |
Etimología
Del bretón medio aliaff.[1]
Verbo transitivo
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | aliañ | |||||||
| Participio presente |
oc'h aliañ | |||||||
| Participio pasado | aliet | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | alian | aliez | ali | ali | aliomp | aliit | aliont | alier |
| Pretérito imperfecto | alien | alies | alie | alie | aliemp | aliec'h | alient | alied |
| Pretérito perfecto | aliis | alijout | alias | alias | alijomp | alijoc'h | alijont | alijod |
| Futuro | aliin | alii | alio | alio | aliimp | aliot | aliint | alior |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | alifen | alifes | alife | alife | alifemp | alifec'h | alifent | alifed |
| Pretérito | alijen | alijes | alije | alije | alijemp | alijec'h | alijent | alijed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | ali | aliet | aliet | aliomp | aliit | alient | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.