afuturus
Latín
āfutūrus | |
clásico (AFI) | [aː.fʊˈtuː.rʊs] |
rima | u.tu.rus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | āfutūrus | āfutūra | āfutūrum | āfutūrī | āfutūrae | āfutūra |
Vocativo | āfutūre | āfutūra | āfutūrum | āfutūrī | āfutūrae | āfutūra |
Acusativo | āfutūrum | āfutūram | āfutūrum | āfutūrōs | āfutūrās | āfutūra |
Genitivo | āfutūrī | āfutūrae | āfutūrī | āfutūrōrum | āfutūrārum | āfutūrōrum |
Dativo | āfutūrō | āfutūrae | āfutūrō | āfutūrīs | āfutūrīs | āfutūrīs |
Ablativo | āfutūrō | āfutūrā | āfutūrō | āfutūrīs | āfutūrīs | āfutūrīs |
- 1
- Participio futuro activo de absum.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.