aeviternus
Latín
aeviternus | |
clásico (AFI) | [aɪ.wɪˈtɛr.nʊs] |
grafías alternativas | æviternus |
rima | er.nus |
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | aeviternus | aeviterna | aeviternum | aeviternī | aeviternae | aeviterna |
Vocativo | aeviterne | aeviterna | aeviternum | aeviternī | aeviternae | aeviterna |
Acusativo | aeviternum | aeviternam | aeviternum | aeviternōs | aeviternās | aeviterna |
Genitivo | aeviternī | aeviternae | aeviternī | aeviternōrum | aeviternārum | aeviternōrum |
Dativo | aeviternō | aeviternae | aeviternō | aeviternīs | aeviternīs | aeviternīs |
Ablativo | aeviternō | aeviternā | aeviternō | aeviternīs | aeviternīs | aeviternīs |
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.