adsignatus
Latín
| adsignātus | |
| clásico (AFI) | [at.sɪŋˈnaː.tʊs] [as.sɪŋˈnaː.tʊs] |
| rima | iɡ.na.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | adsignātus | adsignāta | adsignātum | adsignātī | adsignātae | adsignāta |
| Vocativo | adsignāte | adsignāta | adsignātum | adsignātī | adsignātae | adsignāta |
| Acusativo | adsignātum | adsignātam | adsignātum | adsignātōs | adsignātās | adsignāta |
| Genitivo | adsignātī | adsignātae | adsignātī | adsignātōrum | adsignātārum | adsignātōrum |
| Dativo | adsignātō | adsignātae | adsignātō | adsignātīs | adsignātīs | adsignātīs |
| Ablativo | adsignātō | adsignātā | adsignātō | adsignātīs | adsignātīs | adsignātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de adsignō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.