accusatus
Latín
| accūsātus | |
| clásico (AFI) | [ak.kuːˈsaː.tʊs] |
| rima | u.sa.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | accūsātus | accūsāta | accūsātum | accūsātī | accūsātae | accūsāta |
| Vocativo | accūsāte | accūsāta | accūsātum | accūsātī | accūsātae | accūsāta |
| Acusativo | accūsātum | accūsātam | accūsātum | accūsātōs | accūsātās | accūsāta |
| Genitivo | accūsātī | accūsātae | accūsātī | accūsātōrum | accūsātārum | accūsātōrum |
| Dativo | accūsātō | accūsātae | accūsātō | accūsātīs | accūsātīs | accūsātīs |
| Ablativo | accūsātō | accūsātā | accūsātō | accūsātīs | accūsātīs | accūsātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de accūsō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.