absurd

Catalán

absurd
central (AFI) [əpˈsurt]
valenciano (AFI) [apˈsuɾt]
baleárico (AFI) [əpˈsurt]
acentuación aguda
longitud silábica bisílaba
rima urt

Etimología 1

Del latín absurdus, y este del latín surdus, del protoindoeuropeo *swer-.

Adjetivo

1
Absurdo.

Sustantivo masculino

Singular Plural
absurd absurds
2
Absurdo o absurdidad.

Véase también

Neerlandés

absurd
pronunciación falta agregar

Etimología 1

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Adjetivo

1
Absurdo.
  • Sinónimos: incoherent, ongerijmd

Occitano

absurd
pronunciación falta agregar

Etimología 1

Del latín absurdus, y este del latín surdus, del protoindoeuropeo *swer-.

Adjetivo

1
Absurdo.

Rumano

absurd
pronunciación falta agregar

Etimología 1

Del francés absurde, y este del francés medio absurde, del latín absurdus, del latín surdus, del protoindoeuropeo *swer-.

Adjetivo

1
Absurdo.
  • Sinónimos: aberant, elucubrant, ilogic, irațional, nelogic, nerațional, prostesc, stupid.
  • Antónimos: logic, rațional, rezonabil.

Sustantivo neutro

2
Absurdo o absurdidad.
  • Sinónimo: absurditate.

Locuciones

locuciones
  • prin absurd
  • reducere la absurd

Véase también

Referencias y notas

    «absurd». En: DEX online.

    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.