abductus
Latín
| abductus | |
| clásico (AFI) | [äbˈd̪ʊkt̪ʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [äbˈd̪ukt̪us] |
| rima | uk.tus |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | abductus | abducta | abductum | abductī | abductae | abducta |
| Vocativo | abducte | abducta | abductum | abductī | abductae | abducta |
| Acusativo | abductum | abductam | abductum | abductōs | abductās | abducta |
| Genitivo | abductī | abductae | abductī | abductōrum | abductārum | abductōrum |
| Dativo | abductō | abductae | abductō | abductīs | abductīs | abductīs |
| Ablativo | abductō | abductā | abductō | abductīs | abductīs | abductīs |
- 1
- Cosa movida; separada; alejada, retirada; substraída.[1]
Referencias y notas
- Jiménez, Esteban (1527). Dictionarium manuale latino-hispanum, 3.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.