Taube
Alemán
Taube | |
pronunciación (AFI) | [ˈtaʊ̯bə] ⓘ |
Etimología 1
Del alemán antiguo tūba.[1]
Sustantivo femenino
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | die Taube | die Tauben |
Genitivo | der Taube | der Tauben |
Dativo | der Taube | den Tauben |
Acusativo | die Taube | die Tauben |
- 1 Aves
- Paloma.
Etimología 2
de adjetivo taub.[2]
Sustantivo masculino y femenino
Flexión fuerte sin artículo | |||
---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Plural | |
Nominativo | Tauber | Taube | Taube |
Genitivo | Tauben | Tauber | Tauber |
Dativo | Taubem | Tauber | Tauben |
Acusativo | Tauben | Taube | Taube |
Flexión débil con artículo determinado | |||
Masculino | Femenino | Plural | |
Nominativo | der Taube | die Taube | die Tauben |
Genitivo | des Tauben | der Tauben | der Tauben |
Dativo | dem Tauben | der Tauben | den Tauben |
Acusativo | den Tauben | die Taube | die Tauben |
Flexión mixto (con pronombre, »ein«, »kein«, …) | |||
Masculino | Femenino | Plural | |
Nominativo | ein Tauber | eine Taube | keine Tauben |
Genitivo | eines Tauben | einer Tauben | keiner Tauben |
Dativo | einem Tauben | einen Tauben | keinen Tauben |
Acusativo | einen Tauben | eine Taube | keine Tauben |
- 1
- Sordo.
- Uso: coloquial.
- Sinónimo: Gehörlose.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.