Indicus
Latín
    
| Indicus | |
| clásico (AFI) | [ˈɪn̪d̪ɪkʊs̠] | 
| eclesiástico (AFI) | [ˈin̪d̪ikus] | 
| rima | in.di.kus | 
Etimología
    
Del griego antiguo Ἰνδικός
Adjetivo
    
| 1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | Indicus | Indica | Indicum | Indicī | Indicae | Indica | 
| Vocativo | Indice | Indica | Indicum | Indicī | Indicae | Indica | 
| Acusativo | Indicum | Indicam | Indicum | Indicōs | Indicās | Indica | 
| Genitivo | Indicī | Indicae | Indicī | Indicōrum | Indicārum | Indicōrum | 
| Dativo | Indicō | Indicae | Indicō | Indicīs | Indicīs | Indicīs | 
| Ablativo | Indicō | Indicā | Indicō | Indicīs | Indicīs | Indicīs | 
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.