φυσικός
Griego antiguo
| φυσικός | |
| clásico (AFI) | [pʰy.si.kós] |
| koiné inicial (AFI) | [pʰy.siˈkos] |
| koiné final (AFI) | [ɸy.siˈkos] |
| bizantino inicial (AFI) | [fy.siˈkos] |
| bizantino final (AFI) | [fi.siˈkos] |
Etimología 1
Del protoindoeuropeo *bheu ("crecer").
Adjetivo
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | φυσικός | φυσική | φυσικόν | φυσικοί | φυσικαί | φυσικα |
| Vocativo | φυσικέ | φυσική | φυσικόν | φυσικοί | φυσικαί | φυσικα |
| Acusativo | φυσικόν | φυσικήν | φυσικόν | φυσικos | φυσικάς | φυσικα |
| Genitivo | φυσικοῦ | φυσικῆς | φυσικοῦ | φυσικῶν | φυσικῶν | φυσικῶν |
| Dativo | φυσικῷ | φυσικῇ | φυσικῷ | φυσικοῖς | φυσικαῖς | φυσικοῖς |
Locuciones
- τὰ φυσικὰ: el mundo natural
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.