Challenger de Ginebra
EL Geneva Open Challenger es un torneo profesional de tenis. Pertenece al ATP Challenger Series. Se juega desde el año 1988 sobre tierra batida, en Ginebra, Suiza.
| Geneva Open Challenger | ||
|---|---|---|
| Challenger Series | ||
| Datos generales | ||
| Sede | Ginebra  Suiza | |
| Categoría | Challenger Series | |
| Superficie | Dura | |
| Cuadro | 32S/16Q/16D | |
| Premio | € 64 000 | |
|  | ||
| [www.genevaopen.ch/ Sitio oficial] | ||
Palmarés[1]
    
    Individuales
    
| Año | Campeón | Finalista | Resultado | 
|---|---|---|---|
| 2013 |  Malek Jaziri (2) |  Jan-Lennard Struff | 6–4, 6-3 | 
| 2012 | .svg.png.webp) Marc Gicquel |  Matthias Bachinger | 3–6, 6–3, 6–4 | 
| 2011 |  Malek Jaziri (1) |  Mischa Zverev | 4–6, 6–3, 6–3 | 
| 2010 |  Grigor Dimitrov |  Pablo Andújar | 6–2, 4–6, 6–4 | 
| 2009 |  Dominik Meffert |  Benjamin Balleret | 6–3, 6–1 | 
| 2008 | .svg.png.webp) Kristof Vliegen (2) |  Yuri Schukin | 6–2, 6–1 | 
| 2007 |  Yuri Schukin |  Jesse Huta Galung | 6–3, 6–2 | 
| 2006 | .svg.png.webp) Jérôme Haehnel | .svg.png.webp) Chris Guccione | 7–6, 4–6, 6–3 | 
| 2005 |  Werner Eschauer |  Damian Patriarca | 6–3, 6–1 | 
| 2004 |  Stanislas Wawrinka (2) | .svg.png.webp) Christophe Rochus | 4–6, 6–4, RET. | 
| 2003 |  Stanislas Wawrinka (1) |  Emilio Benfele Álvarez | 6–1, 7–5 | 
| 2002 | .svg.png.webp) Kristof Vliegen (1) |  Galo Blanco | 6–2, 6–2 | 
| 2001 |  Dennis van Scheppingen |  Željko Krajan | 6–3, 6–2 | 
| 2000 | .svg.png.webp) Nicolas Thomann |  Álex Calatrava | 6–4, 6–7, 6–1 | 
| 1999 |  Michel Kratochvil |  Orlin Stanoytchev | 6–0, 6–1 | 
| 1998 |  Joan Albert Viloca |  Younes El Aynaoui | 6–3, 6–4 | 
| 1997 |  Andrea Gaudenzi |  Alberto Martín | 6–2, 6–1 | 
| 1996 |  Marcelo Charpentier |  Oliver Gross | 6–2, 3–1, RET. | 
| 1995 |  Younes El Aynaoui |  Karim Alami | 6–1, 6–4 | 
| 1994 |  José Francisco Altur |  Martín Rodríguez | 7–6, 6–4 | 
| 1993 |  Gabriel Markus |  Karol Kučera | 3–6, 6–2, 7–5 | 
| 1992 |  Sergio Cortes | .svg.png.webp) Filip Dewulf | 6–7, 6–2, 6–4 | 
| 1991 |  Marcos Aurelio Górriz |  Dinu Pescariu | 6–3, 6–2 | 
| 1990 |  Roberto Argüello |  Daniel Orsanic | 6–3, 6–0 | 
| 1989 |  Gilad Bloom | .svg.png.webp) Arnaud Boetsch | 6–4, 6–1 | 
| 1988 |  Gustavo Giussani |  Simone Colombo | 6–4, 2–6, 6–3 | 
Dobles
    
| Año | Campeones | Finalistas | Resultado | 
|---|---|---|---|
| 2013 |  Oliver Marach  Florin Mergea |  František Čermák  Philipp Oswald | 6-4, 6-3 | 
| 2012 |  Johan Brunström  Raven Klaasen |  Philipp Marx  Florin Mergea | 7–6(2), 6–7(5), [10–5] | 
| 2011 |  Igor Andreev  Evgeny Donskoy |  James Cerretani  Adil Shamasdin | 7–61, 7–62 | 
| 2010 |  Gero Kretschmer  Alex Satschko |  Philipp Oswald  Martin Slanar | 6–3, 4–6, [11–9] | 
| 2009 |  Diego Álvarez  Juan-Martín Aranguren |  Henri Laaksonen  Philipp Oswald | 6–4, 4–6, [10–2] | 
| 2008 |  Daniel Köllerer  Frank Moser | .svg.png.webp) Rameez Junaid  Philipp Marx | 7–6, 3–6, [10–8] | 
| 2007 |  Sebastián Decoud  Yuri Schukin (2) |  James Cerretani .svg.png.webp) Olivier Charroin | 6–3, 6–7, [10–4] | 
| 2006 |  Michal Navratil  Yuri Schukin (1) |  Konstantinos Economidis  Lovro Zovko | 1–6, 6–2, [10–6] | 
| 2005 |  Rubén Ramírez Hidalgo  Santiago Ventura |  Stéphane Bohli  Roman Valent | 6–3, 7–5 | 
| 2004 |  Tomáš Cibulec  David Škoch |  Werner Eschauer  Herbert Wiltschnig | 6–2, 6–4 | 
| 2003 |  Álex López Morón  Andrés Schneiter |  Emilio Benfele Álvarez  Philipp Petzschner | 6–4, 5–7, 7–6 | 
| 2002 |  Victor Hănescu  Leonardo Olguin |  Andrés Schneiter  Orlin Stanoytchev | 1–6, 6–4, 6–4 | 
| 2001 |  Diego del Río (3)  Orlin Stanoytchev |  Feliciano López  Francisco Roig | 2–6, 7–6, 7–6 | 
| 2000 |  Diego del Río (2)  Edgardo Massa |  Yves Allegro .svg.png.webp) Julien Cuaz | 7–5, 7–6 | 
| 1999 |  Emilio Benfele Álvarez  Álex López Morón | .svg.png.webp) Paul Hanley .svg.png.webp) Nathan Healey | 7–5, 6–3 | 
| 1998 |  Rikard Bergh  Jens Knippschild |  Michal Tabara  Radomír Vašek | 6–2, 3–6, 6–4 | 
| 1997 |  Diego del Río (1)  Mariano Puerta | .svg.png.webp) Guillaume Marx .svg.png.webp) Olivier Morel | 6–3, 6–4 | 
| 1996 |  Patrick Baur  Jens Knippschild |  George Bastl  Michel Kratochvil | 6–1, 6–1 | 
| 1995 |  Clinton Ferreira  Gábor Köves |  Stéphane Manai  Patrick Mohr | 6–4, 6–2 | 
| 1994 |  Luis Lobo  Daniel Orsanic |  Brett Dickinson  Glenn Wilson | 1–6, 7–6, 6–4 | 
| 1993 |  Jan Apell  Nicklas Utgren |  Claudio Mezzadri  Christian Miniussi | 6–4, 6–2 | 
| 1992 | .svg.png.webp) Filip Dewulf .svg.png.webp) Tom Vanhoudt |  Alfonso González-Mora  Marcelo Rebolledo | 6–3, 6–2 | 
| 1991 |  Vladimer Gabrichidze  Martin Střelba |  Roberto Argüello  Christian Miniussi | 1–6, 6–3, 6–4 | 
| 1990 |  Henrik Holm  Nils Holm |  Branislav Stanković  Richard Vogel | 3–6, 7–5, 7–6 | 
| 1989 |  Peter Ballauff  Ugo Pigato | .svg.png.webp) Arnaud Boetsch  Slava Doseděl | 6–4, 6–3 | 
| 1988 |  Nevio Devide  Stefano Mezzadri | .svg.png.webp) Mihnea-Ion Năstase  Srinivasan Vasudevan | 7–6, 4–6, 6–4 | 
Referencias
    
- «Palmarés del Challenger de Ginebra». Archivado desde el original el 1 de noviembre de 2012. Consultado el 30 de octubre de 2012.
Enlaces externos
    
    
Véase también
    
    
    Este artículo ha sido escrito por Wikipedia. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.
