vinter
Danés
    
| vinter | |
| pronunciación (AFI) | [ˈvenˀdɔ] | 
Etimología
    
Del nórdico antiguo vetr.[1]
Sustantivo común
    
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinido | definido | indefinido | definido | |
| Nominativo | (en) vinter | vinteren | vintre | vintrene | 
| Genitivo | vinters | vinterens | vintres | vintrenes | 
Noruego bokmål
    
| vinter | |
| pronunciación (AFI) | [ˈvintər] | 
Etimología
    
Del nórdico antiguo vetr.[2]
Sustantivo masculino
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Indefinido | en vinter | vinterer | 
| Definido | vinteren | vinterene | 
Noruego nynorsk
    
| vinter | |
| pronunciación (AFI) | [ˈvintər] | 
Etimología
    
Del nórdico antiguo vetr.
Sustantivo masculino
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Indefinido | ein vinter | vinterar | 
| Definido | vinteren | vinterane | 
Sueco
    
| vinter | |
| pronunciación (AFI) | [ˈvintər] ⓘ | 
Etimología
    
Del nórdico antiguo vetr.[3]
Sustantivo común
    
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
| Nominativo | vinter | vinteren | vinterar | vinterarna | 
| Genitivo | vinters | vinterens | vinterars | vinterarnas | 
Locuciones
    
| 
 | 
Referencias y notas
    
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.
