tolleciésemos
Español
| tolleciésemos | |
| seseante, yeísta (AFI) | [t̪o.ʝeˈsje.se.mos] |
| seseante, no yeísta (AFI) | [t̪o.ʎeˈsje.se.mos] |
| seseante, sheísta (AFI) | [t̪o.ʃeˈsje.se.mos] |
| seseante, zheísta (AFI) | [t̪o.ʒeˈsje.se.mos] |
| no seseante, yeísta (AFI) | [t̪o.ʝeˈθje.se.mos] |
| no seseante, no yeísta (AFI) | [t̪o.ʎeˈθje.se.mos] |
| silabación | to-lle-cié-se-mos |
| acentuación | esdrújula |
| longitud silábica | pentasílaba |
| variantes | tolleciéramos |
| parónimos | tolleciéremos |
| rima | e.se.mos |
Forma verbal
- 1
- Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del pretérito imperfecto de subjuntivo de tollecer.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.