tirsdag
Danés
    
| tirsdag | |
| pronunciación (AFI) | [ˈtiɒ̯ˀsdæ] | 
Etimología
    
Del nórdico antiguo týsdagr.[1]
Sustantivo común
    
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinido | definido | indefinido | definido | |
| Nominativo | tirsdag | tirsdagen | tirsdage | tirsdagene | 
| Genitivo | tirsdags | tirsdagens | tirsdages | tirsdagenes | 
- 1
- Martes.
Noruego bokmål
    
| tirsdag | |
| pronunciación (AFI) | [ˈtiːʃdɑɡ] | 
Etimología
    
Del nórdico antiguo týsdagr.[2]
Sustantivo masculino
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Indefinido | en tirsdag | tirsdager | 
| Definido | tirsdagen | tirsdagene | 
- 1
- Martes.
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.
