tirsdag
Danés
| tirsdag | |
| pronunciación (AFI) | [ˈtiɒ̯ˀsdæ] |
Etimología
Del nórdico antiguo týsdagr.[1]
Sustantivo común
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinido | definido | indefinido | definido | |
| Nominativo | tirsdag | tirsdagen | tirsdage | tirsdagene |
| Genitivo | tirsdags | tirsdagens | tirsdages | tirsdagenes |
- 1
- Martes.
Noruego bokmål
| tirsdag | |
| pronunciación (AFI) | [ˈtiːʃdɑɡ] |
Etimología
Del nórdico antiguo týsdagr.[2]
Sustantivo masculino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Indefinido | en tirsdag | tirsdager |
| Definido | tirsdagen | tirsdagene |
- 1
- Martes.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.