skam
Danés
skam | |
pronunciación (AFI) | [ˈsɡamˀ] |
Etimología
Del nórdico antiguo skǫmm.[1]
Sustantivo común
Singular | ||
---|---|---|
indefinido | definido
| |
Nominativo | skam | skamen
|
Genitivo | skams | skamens
|
Noruego bokmål
skam | |
pronunciación (AFI) | [ˈsgɑmˀ] |
Etimología
Del nórdico antiguo skǫmm.[2]
Sustantivo femenino y masculino
Singular | |
---|---|
Indefinido | ei skam |
Definido | skamma |
Singular | |
---|---|
Indefinido | en skam |
Definido | skammen |
Noruego nynorsk
skam | |
pronunciación (AFI) | [ˈsgɑmˀ] |
Etimología
Del nórdico antiguo skǫmm.[2]
Sustantivo femenino
Singular | |
---|---|
Indefinido | ei skam |
Definido | skamma |
Sueco
skam | |
pronunciación (AFI) | [ˈsgɑmˀ] ⓘ |
Etimología
Del nórdico antiguo skǫmm.[3]
Sustantivo común
Singular | ||
---|---|---|
Indefinido | Definido | |
Nominativo | skam | skamet |
Genitivo | skams | skamets |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.