mitigate
Español
| mitigate | |
| pronunciación (AFI) | [mi.t̪iˈɣ̞a.t̪e] |
| silabación | mi-ti-ga-te |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | a.te |
Forma verbal
- 1
- Segunda persona del singular (vos) del imperativo afirmativo de mitigarse (con el pronombre «te» enclítico).
- Uso: para el negativo se emplea el presente del subjuntivo: «no te mitigués»
Inglés
| mitigate | |
| Received Pronunciation (AFI) | /ˈmɪt.ɪ.ɡeɪt/ |
| General American, Canadá (AFI) | /ˈmɪt.ɪ.ɡeɪt/ [ˈmɪɾ.ɪ.ɡeɪt] [ˈmɪɾ.ɪ.ɡeːt] ⓘ |
| General Australian (AFI) | /ˈmɪt.ɪ.ɡæɪt/ ⓘ [ˈmɪɾ.ɪ.ɡæɪt] |
| longitud silábica | trisílaba |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo
- 1
- Reducir o decrementar; hacer menos severo o más fácil de soportar.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.