mandag
Danés
| mandag | |
| pronunciación (AFI) | [ˈmænˀdæ] |
Etimología
Del nórdico antiguo mánadagr.[1]
Sustantivo común
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinido | definido | indefinido | definido | |
| Nominativo | mandag | mandagen | mandage | mandagene |
| Genitivo | mandags | mandagens | mandages | mandagenes |
- 1
- Lunes.
Noruego bokmål
| mandag | |
| pronunciación (AFI) | [ˈmɑndɑɡ] |
Etimología
Del nórdico antiguo mánadagr.[2]
Sustantivo masculino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Indefinido | en mandag | mandager |
| Definido | mandagen | mandagene |
- 1
- Lunes.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.