mandag
Danés
mandag | |
pronunciación (AFI) | [ˈmænˀdæ] |
Etimología
Del nórdico antiguo mánadagr.[1]
Sustantivo común
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinido | definido | indefinido | definido | |
Nominativo | mandag | mandagen | mandage | mandagene |
Genitivo | mandags | mandagens | mandages | mandagenes |
- 1
- Lunes.
Noruego bokmål
mandag | |
pronunciación (AFI) | [ˈmɑndɑɡ] |
Etimología
Del nórdico antiguo mánadagr.[2]
Sustantivo masculino
Singular | Plural | |
---|---|---|
Indefinido | en mandag | mandager |
Definido | mandagen | mandagene |
- 1
- Lunes.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.