habitáculo
 Entradas similares:  habitaculo
 Entradas similares:  habitaculoEspañol
    
| habitáculo | |
| pronunciación (AFI) | [a.β̞iˈt̪a.ku.lo] | 
| silabación | ha-bi-tá-cu-lo | 
| acentuación | esdrújula | 
| longitud silábica | pentasílaba | 
| grafías alternativas | habitaculo[1] | 
| rima | a.ku.lo | 
Etimología
    
Del latín habitacŭlum.
Sustantivo masculino
    
| Singular | Plural | 
|---|---|
| habitáculo | habitáculos | 
- 2
- Lugar apto para ser habitado por animales, vegetales o personas, normalmente provisional, rudimentario o pequeño.
- 3
- Parte de las casas rodantes destinada a ser vivienda.
Gallego
    
| habitáculo | |
| pronunciación | falta agregar | 
Etimología
    
Del latín habitāculum.
Portugués
    
| habitáculo | |
| brasilero (AFI) | [a.biˈta.ku.lu] | 
| gaúcho (AFI) | [a.biˈta.ku.lo] | 
| europeo (AFI) | [ɐ.βiˈta.ku.lu] | 
| acentuación | esdrújula | 
| longitud silábica | pentasílaba | 
| grafías alternativas | habitaculo[2] | 
| rima | a.ku.lu | 
Etimología
    
Del latín habitāculum.[3]
Referencias y notas
    
- obsoleta
- obsoleta
- «habitáculo». En: Dicionário online Caldas Aulete.
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.