fetiș
Rumano
fetíș | |
pronunciación (AFI) | [fe'tiʃ] |
Etimología
Del francés fétiche ("fetiche")[1], y este del portugués feitiço ("hechizo"), del latín del latín facticium, del infinitivo facere ("hacer"), del protoitálico *fak-i-, del protoindoeuropeo *dʰeh₁- ("poner"), *dʰh₁-k- ("hacer").
Sustantivo neutro
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un fetiș | niște fetișe |
Genitivo– Dativo |
unui fetiș | unor fetișe |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
fetișul | fetișele |
Genitivo– Dativo |
fetișului | fetișelor |
Vocativo | Singular | Plural |
fetișule fetișe |
fetișelor |
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un fetiș | niște fetișuri |
Genitivo– Dativo |
unui fetiș | unor fetișuri |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
fetișul | fetișurile |
Genitivo– Dativo |
fetișului | fetișurilor |
Vocativo | Singular | Plural |
fetișule fetișe |
fetișurilor |
- 1 Religión
- Fetiche.
- Hiperónimo: obiect.
- 2
- Fetiche.
- Uso: figurado.
Información adicional
- Derivados: fetișism, fetișist, fetișiza.
- Anagrama: sfeti.
Referencias y notas
- «fetiș». En: DEX online.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.