féach
Irlandés
| féach | |
| pronunciación (AFI) | [fʲeːx] |
Etimología
Del irlandés antiguo fégaid
Conjugación
| Formas no personales | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sustantivo verbal | féachaint | ||||||
| Adjetivo verbal | féachta | ||||||
| Formas personales | |||||||
| persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
| 1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
| indicativo | |||||||
| Presente | féachaim | féachann tú féachair1 |
féachann sé, sí | féachaimid | féachann sibh | féachann siad féachaid1 |
féachtar |
| Pretérito | d'fhéach mé d'fhéachas1 |
d'fhéach tú d'fhéachais1 |
d'fhéach sé, sí | d'fhéachamar | d'fhéach sibh d'fhéachabhair1 |
d'fhéach siad d'fhéachadar1 |
féachadh |
| Pretérito imperfecto | d'fhéachainn | d'fhéachtá | d'fhéachadh sé, sí | d'fhéachaimis | d'fhéachadh sibh | d'fhéachaidís | d'fhéachtaí |
| Futuro | féachfaidh mé féachfad1 |
féachfaidh tú féachfair1 |
féachfaidh sé, sí | féachfaimid féachfam1 |
féachfaidh sibh | féachfaidh siad féachfaid1 |
féachfar |
| Condicional | d'fhéachfainn | d'fhéachfá | d'fhéachfadh sé, sí | d'fhéachfaimis | d'fhéachfadh sibh | d'fhéachfaidís | d'fhéachfaí |
| subjuntivo | |||||||
| Presente | féacha mé féachad1 |
féacha tú féachair1 |
féacha sé, sí | féachaimid | féacha sibh | féacha siad féachaid1 |
féachtar |
| Pretérito | féachainn | féachtá | féachadh sé, sí | féachaimis | féachadh sibh | féachaidís | féachtaí |
| Imperativo | féachaim | féach | féachadh sé, sí | féachaimis | féachaigí | féachaidís | féachtar |
| 1 dialectal | |||||||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.