buail
Gaélico escocés
| buail | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo transitivo
- 1
- Golpear.
Irlandés
| buail | |
| pronunciación (AFI) | [bˠuəlʲ] |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo transitivo
- 1
- Golpear.
Locuciones
- buail le, "conocer a", "quedar con", "toparse con", "reunirse con [alguien]"
Conjugación
| Formas no personales | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sustantivo verbal | bualadh | ||||||
| Adjetivo verbal | buailte | ||||||
| Formas personales | |||||||
| persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
| 1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
| indicativo | |||||||
| Presente | buailim | buaileann tú buailir1 |
buaileann sé, sí | buailimid | buaileann sibh | buaileann siad buailid1 |
buailtear |
| Pretérito | bhuail mé bhuaileas1 |
bhuail tú bhuailis1 |
bhuail sé, sí | bhuaileamar | bhuail sibh bhuaileabhair1 |
bhuail siad bhuaileadar1 |
buaileadh |
| Pretérito imperfecto | bhuailinn | bhuailteá | bhuaileadh sé, sí | bhuailimis | bhuaileadh sibh | bhuailidís | bhuailtí |
| Futuro | buailfidh mé buailfead1 |
buailfidh tú buailfir1 |
buailfidh sé, sí | buailfimid buailfeam1 |
buailfidh sibh | buailfidh siad buailfid1 |
buailfear |
| Condicional | bhuailfinn | bhuailfeá | bhuailfeadh sé, sí | bhuailfimis | bhuailfeadh sibh | bhuailfidís | bhuailfí |
| subjuntivo | |||||||
| Presente | buaile mé buailead1 |
buaile tú buailir1 |
buaile sé, sí | buailimid | buaile sibh | buaile siad buailid1 |
buailtear |
| Pretérito | buailinn | buailteá | buaileadh sé, sí | buailimis | buaileadh sibh | buailidís | buailtí |
| Imperativo | buailim | buail | buaileadh sé, sí | buailimis | buailigí | buailidís | buailtear |
| 1 dialectal | |||||||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.