buail
Gaélico escocés
buail | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo transitivo
- 1
- Golpear.
Irlandés
buail | |
pronunciación (AFI) | [bˠuəlʲ] |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo transitivo
- 1
- Golpear.
Locuciones
- buail le, "conocer a", "quedar con", "toparse con", "reunirse con [alguien]"
Conjugación
Formas no personales | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sustantivo verbal | bualadh | ||||||
Adjetivo verbal | buailte | ||||||
Formas personales | |||||||
persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
indicativo | |||||||
Presente | buailim | buaileann tú buailir1 |
buaileann sé, sí | buailimid | buaileann sibh | buaileann siad buailid1 |
buailtear |
Pretérito | bhuail mé bhuaileas1 |
bhuail tú bhuailis1 |
bhuail sé, sí | bhuaileamar | bhuail sibh bhuaileabhair1 |
bhuail siad bhuaileadar1 |
buaileadh |
Pretérito imperfecto | bhuailinn | bhuailteá | bhuaileadh sé, sí | bhuailimis | bhuaileadh sibh | bhuailidís | bhuailtí |
Futuro | buailfidh mé buailfead1 |
buailfidh tú buailfir1 |
buailfidh sé, sí | buailfimid buailfeam1 |
buailfidh sibh | buailfidh siad buailfid1 |
buailfear |
Condicional | bhuailfinn | bhuailfeá | bhuailfeadh sé, sí | bhuailfimis | bhuailfeadh sibh | bhuailfidís | bhuailfí |
subjuntivo | |||||||
Presente | buaile mé buailead1 |
buaile tú buailir1 |
buaile sé, sí | buailimid | buaile sibh | buaile siad buailid1 |
buailtear |
Pretérito | buailinn | buailteá | buaileadh sé, sí | buailimis | buaileadh sibh | buailidís | buailtí |
Imperativo | buailim | buail | buaileadh sé, sí | buailimis | buailigí | buailidís | buailtear |
1 dialectal |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.