brezel
Bretón
| brezel | |
| pronunciación (AFI) | /ˈbreː.zɛl/ |
Etimología
Del bretón medio bresel.[1]
Sustantivo masculino
| Mutación | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Radical |
brezel |
brezelioù |
| Suave |
vrezel |
vrezelioù |
| Dura |
prezel |
prezelioù |
- 1
- Guerra.
Compuestos
Información adicional
- Derivación: brezelaat, brezelaer, brezelaerez, brezelat, brezelegour, brezelegourez, brezelek, brezelekaat, brezelekaer, brezelekaerez, brezelekaerezh, brezelekaus, brezelel, brezeler, brezelerez, brezelerezh, brezelgar, brezelgarour, brezelgarourez, brezeliad, brezeliadez, brezeliek, brezeliñ, brezelius, brezelour, brezelourez, brezelouriezh.
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.