𐌷𐌿𐌽𐌳𐍃
Gótico
𐌷𐌿𐌽𐌳𐍃 | |
pronunciación | falta agregar |
transliteraciones | akei jah hundos atrinnandans bilaigodedun banjos is |
Etimología 1
Del protogermánico *hundaz, del protoindoeuropeo *ḱwn̥tós, del protoindoeuropeo *ḱwṓ. Compárese el alemán Hund o el inglés hound.
Sustantivo masculino
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | 𐍃𐌰 𐌷𐌿𐌽𐌳𐍃 sa hunds |
𐌸𐌰𐌹 𐌷𐌿𐌽𐌳𐍉𐍃 þái hundōs |
Acusativo | 𐌸𐌰𐌽𐌰 𐌷𐌿𐌽𐌳 þana hund |
𐌸𐌰𐌽𐍃 𐌷𐌿𐌽𐌳𐌰𐌽𐍃 þans hundans |
Genitivo | 𐌸𐌹𐍃 𐌷𐌿𐌽𐌳𐌹𐍃 þis hundis |
𐌸𐌹𐌶𐌴 𐌷𐌿𐌽𐌳𐌴 þizē hundē |
Dativo | 𐌸𐌰𐌼𐌼𐌰 𐌷𐌿𐌽𐌳𐌰 þamma hunda |
𐌸𐌰𐌹𐌼 𐌷𐌿𐌽𐌳𐌰𐌼 þáim hundam |
Vocativo | 𐌷𐌿𐌽𐌳 hund |
𐌷𐌿𐌽𐌳𐍉𐍃 hundōs |
Testimonios
- Fuente: «Lucas 16, 21», Biblia de Ulfilas.
- Fragmento: 𐌰𐌺𐌴𐌹 𐌾𐌰𐌷 𐌷𐌿𐌽𐌳𐍉𐍃 𐌰𐍄𐍂𐌹𐌽𐌽𐌰𐌽𐌳𐌰𐌽𐍃 𐌱𐌹𐌻𐌰𐌹𐌲𐍉𐌳𐌴𐌳𐌿𐌽 𐌱𐌰𐌽𐌾𐍉𐍃 𐌹𐍃
- Significado: «hasta los perros venían a lamerle las úlceras.»
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.