Cristóbal (nombre)
Cristóbal es un nombre propio masculino de origen griego en su variante en español. Proviene del griego Χριστόφορος (Khristóphoros), que significa portador de Cristo, el que lleva a Cristo.
| Cristóbal | ||
|---|---|---|
![]() | ||
| Origen | Griego | |
| Género | masculino | |
| Santoral |
10 de julio Significado = portador de cristo | |
| Zona de uso común | Occidente | |
| Artículos en Wikipedia | Todas las páginas que comienzan por «Cristóbal». | |
Santoral
- 10 de julio: San Cristóbal.
Variantes
- Diminutivo: Cris, Cristo, Tóbal, Risto.
Variantes en otros idiomas
| Variantes en otras lenguas | |
|---|---|
| Español | Cristóbal |
| Alemán | Christoph |
| Aragonés | Cristofo |
| Armenio | Kristapor |
| Bretón | Kristof |
| Búlgaro | Христо (Hristo) |
| Catalán | Cristòfor |
| Checo | Kryštof |
| Corso | Cristofanu |
| Croata | Kristofor |
| Danés | Christoffer |
| Eslovaco | Krištof |
| Esloveno | Krištof |
| Esperanto | Kristoforo |
| Euskera | Kristobal, Kostobare |
| Finlandés | Kristoffer, Risto |
| Francés | Christophe |
| Gallego | Cristovo |
| Georgiano | ქრისტეფორე (Jristephore) |
| Griego | Χριστόφορος (Jristóphoros) |
| Húngaro | Kristóf, Krisztofer |
| Inglés | Christopher |
| Irlandés | Críostóir |
| Islandés | Kristófer |
| Italiano | Cristoforo |
| Latín | Christophorus |
| Letón | Kristaps |
| Lituano | Kristoforas |
| Maltés | Kristofru |
| Neerlandés | Christoffel |
| Noruego | Kristoffer |
| Polaco | Krzysztof |
| Portugués | Cristóvão |
| Rumano | Hristofor |
| Ruso | Христофор (Jristofor) |
| Sardo | Cristòfuru |
| Serbio | Христифор (Hristifor) |
| Sueco | Kristoffer |
| Ucraniano | Христофор (Hristofor) |
| Japonés | クリストファー (Kurisutofā) |
| Coreano | 크리스토퍼 (Keuliseutopeo) |
| Árabe | كريستوفر (Krīstafer) |
| Armenio | Քրիստափոր (Christapor) |
| Chino | 克里斯托弗 (Kèlǐsītuōfú) |
| Hindi | क्रिस्टोफर (Krisṭōphara) |
| Kannada | ಕ್ರಿಸ್ಟೋಫರ್ (Krisṭōphar) |
| Telugu | క్రిస్టోఫర్ (Krisṭōphar) |
| Tailandés | คริสโตเฟอร์ (Kris to feʼr) |
Véase también
Bibliografía
- Montes Vicente, José María (2001). El libro de los Santos. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7203-3.
- Tibón, Gutierre (1994). Diccionario etimológico comparado de nombres propios de persona. Fondo de Cultura Económica, México. ISBN 968-16-2284-7.
- Yáñez Solana, Manuel (1995). El gran libro de los Nombres. M. E. Editores, Madrid. ISBN 84-495-0232-2.
Este artículo ha sido escrito por Wikipedia. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.
